Sonuç
El işleri, maddi kaynak sağlamak, boş vakitlerini değerlendirmek, kullanılan eşyalara özellik ve kalite katmak için iğne iplik gibi basit gereç ve araçlarla yoksul evlerden saraylara kadar toplumun bütün sosyal kısımlarında yapılan sanatlardır. Bunların yanında insanın kendini ve duygularını toplumlar arasında ifade etmeye iletişim faaliyeti olması da el işlerine değer katan özelliklerdir (Barışta, 1984:17)
Elişi yapmanın, kendimizi iyi hissetmemizi sağlayan hormonların seviyesini yükseltip rahatlama sağlayarak stres ve depresyona karşı olumlu etkileri olduğu kanıtlanmıştır. Ayrıca; beynin problem çözme yeteneğini geliştiren zihinsel aktivitelere benzerler. Sosyal bağları geliştirirler. Kişinin kendini sağlıklı hissetmesini sağlarlar. El-göz koordinasyonunu, mekân algısını ve motor becerilerin gelişimini hızlandırır. Hem öğrenme hem de öğretme becerilerini güçlendirir. Hayal gücünü ve yaratıcılığı arttırır. Hafızayı korur ve zihinsel bozukluk riskini azaltır. Gevşeme, derin düşünme ve ritim tekniklerini öğrenmeyi kolaylaştırır.
Bütün bunların sonucunda sanayi toplumunun gerektirdiği hızlı tüketim, boş zamanlarının azalması gibi olumsuzlukların yanında, artan nüfus artışı, istihdamın zorlaşması gibi koşullarında göz önüne alıp; ev hanımlarını ekonomiye dahil etmek ve geleneksel sanatlarımızı korumak sahip çıkmak, gelecek nesillere aktarmak amacıyla, toplum eğitimi veren merkezlerde bu sanatları öğretecek öğreticilerin yetiştirilmesi ve nesillere aktarılması için eğitim öğretim yapılması, yaygınlaştırılması, akademik çalışmaların desteklenmesi gereklidir.
Kaynakça
Barışta, Ö., Türk İşleme Sanatı Tarihi, Gazi Üniversitesi Yayınları, 1984, Ankara.
Berker, N. Durul, Y. (1971). Türk İşlemelerinden örnekler, İstanbul: Ak Yayınları.
Eronç, P., (1984). Giyim Süsleme Teknikleri, İstanbul: M.E.B. Yayınları.
Korkusuz, S., (1980). Nakış, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
Köklü, H., (2002). El İşlemeleri, İstanbul: YA-PA Yayınları.
Köklü, H., (2003). Dival işi. Mesleki Eğitim Dergisi, Cilt 5, Temmuz
Megep, (2007). “Mesleki Eğitim Ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi”, El Sanatları Teknolojisi Elde Maraş İşine Hazırlık, Ankara
Meriç, A., (1991). Kahramanmaraş Altın-Gümüş Sırmalar İçinde, Kültür ve Sanat Dergisi:10.Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Markaloğlu, Ş., (1996). Dival İşleme (Sırma-Maraş işi), Ankara: Özkan Matbaacılık.
Ögel, B., (1991). Türk Kültür Tarihine Giriş, V. Cilt. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
Özcan (Tuğtaş), F., (1994). Türk Nakışları, Öğretim Yaprakları, Ankara: Önder Matbaacılık
Sürür, A., (1976). Türk İşleme Sanatı, İstanbul: Akbank Yayınları Sanat.